Strażnicy Uśmiechu
Program profilaktyczno - wychowawczy
„Najważniejszym zadaniem w wychowaniu dzieci jest pomoc w formowaniu pozytywnego wyobrażenia o sobie, by wytworzyły wiarę w siebie oraz poczucie, że gdy dają coś z siebie innym i przyjmują coś od innych, to jednocześnie wzbogacają siebie nawzajem”
Prof. Nada Ignjatović - Savić
Celem programu „Strażnicy Uśmiechu” jest rozwój samoświadomości dzieci, kształtowanie ich umiejętności życiowych oraz społeczno – emocjonalnych, w tym umiejętności radzenia sobie z trudnymi i nieprzyjemnymi uczuciami, a także umacnianie ich zaufania do siebie i do innych.
Podstawy teoretyczne programu są połączeniem interaktywnego i konstruktywistycznego podejścia do rozwoju człowieka Lwa Wygotskiego z modelem Porozumienia bez Przemocy Marshalla B. Rosenberga.
Poprzez zajęcia prowadzone w atmosferze zabawy, stwarza się dzieciom możliwość:
- uświadamiania sobie swojej wyjątkowości, wzajemnych różnic i podobieństw,
- wzbogacania swoich doświadczeń i umiejętności radzenia sobie z problemami,
- rozwijania optymalnych strategii przezwyciężania nieprzyjemnych stanów psychicznych,
- rozwijania sztuki wyrażania siebie i komunikacji z innymi,
- umacniania zaufania do siebie i innych.
Tezy istotne dla programu:
Dziecięce przeżywanie świata i siebie w tym świecie dokonuje się za pośrednictwem dorosłych, którzy pomagają dziecku zmierzyć się z wyzwaniami, prowadząc go na wyższy poziom rozwoju, a jednocześnie chronią go przed doświadczeniami, do których jeszcze nie dorosło;
Dzieci są aktywnymi uczestnikami interakcji;
Gotowe rozwiązania nie istnieją, nie ma gotowych odpowiedzi. Dorosły pytając, nie ma z góry ustalonej odpowiedzi jaką powinien otrzymać od dziecka. Należy położyć akcent na proces odkrywania i poznawania, a nie na wynik. Rozwój poznawczy następuje poprzez zabawę;
Dorosły pielęgnuje pozytywne nastawienie, komentuje je i stara się podkreślać wszystko to, co jest pozytywne i dobre w każdym z osobna;
Stwarza atmosferę zaufania i akceptacji, bez ocen i krytyki;
Wspiera dziecko i dodaje odwagi, by swoją energię wykorzystywało konstruktywnie, by nie raniło siebie, ani innych.