Zachęcamy Państwa nie tylko do zapoznania się z koncepcją pracy naszego przedszkola, ale także do wyrażania swoich uwag, pomysłów i opinii. Wszelkie sugestie są dla nas ważnym wyznacznikiem działania. Można je zgłaszać bezpośrednio do nauczycieli, zapisać na „Koncepcji” wywieszonej na „tablicy informacyjnej” lub przesłać e-mailem na adres przedszkola. Obecna forma koncepcji nie jest nowa. W wyniku licznych dyskusji, naniesione zostały zmiany i poprawki, które naszym zdaniem pozytywnie wpłyną na jej realizację, ułatwią zrozumienie i podniosą efekty. Poprzednie wersje koncepcji znajdziecie Państwo poniżej oraz w archiwum.

Koncepcja została zaakceptowana przez Radę Rodziców.

KONCEPCJA PRACY PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO NR 56

W BIAŁYMSTOKU, NA LATA 2019 – 2020.

 

 

  „Dziecko jest cudzoziemcem, nie rozumie języka, nie zna kierunku ulic, nie zna praw i zwyczajów. Potrzebny przewodnik,   który grzecznie odpowie na pytania.”

Janusz Korczak

  Podstawa prawna:

  Koncepcja pracy przedszkola oparta jest na celach i zadaniach zawartych w aktach prawnych: ustawie o systemie oświaty oraz aktach wykonawczych do ustawy, w tym w szczególności w podstawie programowej wychowania przedszkolnego, Statucie Przedszkola, Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U,Nr 168, poz. 1324)

  Źródła opracowania koncepcji:

  Punktem wyjścia do opracowania koncepcji były wymagania wobec edukacji przedszkolnej stanowiące załącznik do rozporządzenia w sprawie nadzoru pedagogicznego oraz samoocena dokonana w oparciu o obserwacje, analizę dokumentów, wywiady, ankiety, a także program wychowawczy przedszkola „Dobry, prawy, bezpieczny” oraz Miejski Program Wychowawczy.

   Koncepcja pracy przedszkola:

   Koncepcja pracy przedszkola nastawiona jest na wszechstronny rozwój dziecka, tak aby każdy przedszkolak poznał radość płynącą z zabawy i nauki, nauczył się nawiązywać właściwe relacje z dorosłymi i dziećmi, nauczył się doceniać, rozumieć i współdziałać z innymi (zarówno z dorosłymi jak i kolegami), przeżywać radość z odkrywania i rozumienia otaczającego go świata, nauczył się samodzielności i zdobył nowe doświadczenia, wiedział co jest dobre a co złe, co bezpieczne a co nie.

   Już od narodzin mały człowiek podlega kształtowaniu. Na początku, dziecko w pełni jest uzależnione od rodziców i właśnie w rodzinie rozpoczyna się długotrwały i skomplikowany proces jakim jest wychowanie. Na jego przebieg ma wpływ wiele czynników wzajemnie warunkujących się, działających w różnych powiązaniach i współzależnościach. Osobami wiodącymi, kierującymi tym procesem, są rodzice, wychowawcy i nauczyciele. Od ich aktywności, postawy, stosunku do dziecka, a również od ich wzajemnych relacji zależy prawidłowy przebieg procesu wychowania. Nie można zapomnieć, że inne czynniki takie jak, warunki bytowe, stosunki między dorosłymi w otoczeniu dziecka, grono towarzyszy zabaw i dalszych kolegów i wiele, wiele innych elementów współczesnej rzeczywistości kształtują osobowość dziecka oraz jego sposoby zachowania i reagowania.

   Człowiek potrzebuje dla prawidłowego rozwoju grupy rówieśników. W rówieśniczej grupie nie tylko poznaje zasady, zwyczaje i reguły w niej obowiązujące ale także tworzy je. Ogromną rolę w uświadamianiu praw, przywilejów i obowiązków ma nauczyciel – wychowawca. Jego postawa, zaangażowanie w pracę, stosunek do dziecka, umiejętność rozwiązywania konfliktów mają duże znaczenie dla kształtowania umiejętności współżycia dziecka w społeczeństwie. Wszelkie działania kierujmy w stronę by dziecko przyswajało to co dobre, właściwe, społecznie akceptowane, by tworzyło zasady, reguły służące dobru własnemu i innych.

   Dziecko jest niepowtarzalną indywidualnością z własnymi poglądami, zainteresowaniami, możliwościami, umiejętnościami. Można je kształtować, doskonalić, zmieniać ale należy je szanować. Wychowawca z roli „dyrygenta” musi przejść do roli „współtwórcy”. Musi dać dziecku możliwość zachowania własnego „ja”, stawiania pytań, proponowania, dziwienia się, rozwiązywania problemów, uczenia się od innych, uczenia innych. Dziecko mając takie możliwości doświadcza poczucia współtworzenia sytuacji, oceny tych sytuacji, konsekwencje własnego działania. Dzięki temu rośnie w nim pozytywny obraz własnej osoby i świata, jednocześnie podnosi się odpowiedzialność za siebie, za własne zachowania, czyny, stosunek do innych, bezpieczeństwo własne i innych, świadomość społeczna. W procesie kształtowania postaw moralnych głównym celem jest „autoryzowanie” nakazów, zakazów, norm postępowania. Takie wartości jak dobro, prawda, uczciwość, odpowiedzialność muszą stać się wartościami i zasadami dla samych dzieci. Dziecko w naturalny sposób przyswaja te normy, których był współtwórcą. Często narzucone (szczególnie przez dorosłych) normy i zasady wywołują bunt, sprzeciw, trudności w ich przestrzeganiu, zachowania nieakceptowane a w wyniku tego złą ocenę, nieprawidłowe relacje w grupie rówieśniczej, a nawet zły stosunek do dorosłych. Wymaga on zmiany relacji między dorosłym i dzieckiem oraz podporządkowania temu sposobowi myślenia, celów wychowawczych. Dzięki takiemu spojrzeniu wychodzimy naprzeciw problemom wychowawczym, wynikającym przede wszystkim z niewłaściwego stosunku do dzieci, którego głównym efektem jest narastająca agresja i liczne konflikty. Naszym celem jest stworzenie placówki funkcjonującej zgodnie z nowymi nurtami w pedagogice, zgodnie z potrzebami dziecka i dzisiejszego społeczeństwa. Chcemy aby nasze przedszkole ujednoliciło oddziaływania wychowawcze nauczycieli, innych pracowników przedszkola i domu rodzinnego, tak aby nasi wychowankowie tworzyli w przyszłości społeczeństwo wrażliwe, tolerancyjne, empatyczne, bogate i wrażliwe moralnie.

  Wszyscy pracownicy przedszkola: nauczyciele, obsługa, pracownicy administracji tworzą jednolity system pracy, opierający się na szacunku, wyrozumiałości, otwartości i zrozumieniu dla dziecka, jego potrzeb, rozwoju, bezpieczeństwa. Pracownicy obsługi i nauczyciele ściśle współpracują ze sobą dla dobra i prawidłowego rozwoju dziecka. Są wobec dziecka kulturalni, ciepli, serdeczni, cierpliwi i prawdomówni. Potrafią się przyznać do własnych słabości i błędów, interesują się efektami swojej pracy i doskonalą ją. Współpracują z rodzinami dzieci, interesują się ich opinią na temat własnej pracy. Wspierają się, rozumieją, mogą na siebie liczyć.

  - dzieci i nauczyciele biorą czynny udział w pracach i czynnościach wykonywanych przez woźne i pomoce, znają kucharzy i interesują się ich pracą (prace porządkowe, dyżury podczas posiłków, dyżury w szatni podczas kiermaszów, akcji charytatywnych, rozpowszechniania gazetki przedszkolnej, dbają o ład i porządek w sali i szatni, poprzez naukę rozkładania i składania pościeli, odnoszenia worków do leżakowni itp. pomagają w czynnościach przygotowujących leżakowanie i jego likwidację). Wykazują szacunek, wyrażają swoją opinię, chęć niesienia pomocy.

  - woźne i pomoce biorą czynny udział w działaniach wychowawczych i dydaktycznych prowadzonych przez nauczyciela (wspierają przygotowanie i likwidację zajęć, uczestniczą w zabawach tematycznych, interesują się aktualną tematyką, biorą czynny udział w imprezach, uroczystościach, akcjach charytatywnych, wycieczkach, dzielą się własnymi pomysłami itp).

  - pracownicy kuchni znają dzieci i ich upodobania kulinarne. Interesują się efektami własnej pracy, odwiedzają poszczególne oddziały, wykazują zainteresowanie opinią dzieci na temat posiłków, opowiadają im o własnym trudzie i staraniach, wykorzystują efekty pracy dzieci w przygotowaniu posiłków (hodowla szczypiorku, rzeżuchy, kiszone ogórki, kapusta), biorą udział w zajęciach dydaktycznych bezpośrednio związanych z ich pracą – wykonywanie sałatek, kanapek, wypieki. Dzielą się przepisami na lubiane przez dzieci potrawy   – współpracują z redakcją „Bajkową Gazetką”;

  - członkowie rodzin dzieci (rodzice, dziadkowie, rodzeństwo) – wykazują zainteresowanie pracą przedszkola, wyrażają swoją opinię, biorą udział w zajęciach, uroczystościach, akcjach, wycieczkach, imprezach poprzez osobisty udział lub wsparcie organizacyjne, sponsoring, dzielenie się pomysłami, propozycjami, uwagami. Interesują się potrzebami przedszkola, aktywnie wspierają pracę dydaktyczną nauczycieli, terapeutyczną i wychowawczą,

  Zadaniem edukacji przedszkolnej jest kształtowanie umiejętności potrzebnych dziecku do podjęcia nauki w szkole, w tym szczególnie umiejętności społecznych, odporności emocjonalnej i zwiększenie podatności na proces uczenia się pod kierunkiem dorosłego. Sprzyja temu pełna realizacja podstawy programowej wychowania przedszkolnego: rozpoznawanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci, diagnozowanie i analizowanie osiągnięć i zachowań dzieci z uwzględnieniem ich możliwości rozwojowych, indywidualizacja pracy z każdym dzieckiem, wspomaganie dzieci wolniej rozwijających się oraz dzieci zdolnych, podnoszenie intensywności i skuteczności pracy wyrównawczej w celu wyrównywania szans edukacyjnych, rozwijanie i wspieranie zainteresowań i uzdolnień dzieci poprzez ciekawą i funkcjonalną aranżację przestrzeni, stosowanie nowych i sprawdzonych metod i form. Pragniemy zwrócić uwagę na rozwijanie zainteresowań i umiejętności czytelniczych poprzez tradycyjne zajęcia edukacyjne a także systematyczny – codzienny kontakt z literaturą dziecięcą ( czytanie, słuchanie nagrań, oglądanie spektakli teatralnych, spotkania z pisarzami, wykorzystanie i udostępnianie bajek terapeutycznych – relaksacyjnych, psychoedukacyjnych, psychoterapeutycznych). Literatura wpływa na człowieka poprzez przedstawienie podobnego do tego który dziecko zna lub zupełnie odmiennego spojrzenia na świat, daje wzory myślenia, przeżywania i zachowania. Dzięki niej więcej wiemy o świecie i innych ludziach, lepiej rozumiemy ich postawy i zachowania. Literatura będzie uczestniczyła w rozwoju osobowości naszych wychowanków, tworząc zasoby osobiste, pomagając kompensować braki w zaspakajaniu potrzeb, wspierając utrzymywanie równowagi emocjonalnej, chroniąc przed skutkami negatywnych emocji – smutkiem, żalem, lękiem, gniewem, ucząc nowych zachowań, dając wzorce osobowe.

   Bardzo ważna jest również współpraca ze środowiskiem lokalnym, ponieważ przedszkole jest integralnym elementem środowiska, w którym działa. W ramach podejmowanych działań pragniemy pozyskać Przyjaciół Przedszkola, którzy widzą i wspierają celowość i skuteczność systematycznej współpracy. Współpraca ze środowiskiem jest mocną stroną placówki. Nasze działania będą zmierzały do umocnienia pozycji przedszkola w środowisku lokalnym i ogólnopolskim. Przedszkole podejmuje takie formy współpracy jak: prezentowanie i upowszechnianie informacji o placówce, o ofercie zabaw i zajęć prowadzonych w przedszkolu na stronie internetowej, artykuły w mediach lokalnych, redagowanie przez nauczycielki gazetki przedszkolnej, promowanie wartości wychowania przedszkolnego /dni otwarte, działania proekologiczne, imprezy prorodzinne, kulturalne, akcje charytatywne, itp./, pozyskiwanie informacji o losach absolwentów – dzieci, które uczęszczały do przedszkola, w celu doskonalenia efektów nauczania i wychowania, udział w konkursach organizowanych przez instytucje środowiska lokalnego i ogólnopolskiego, wycieczki i spacery dzieci do miejsc użyteczności publicznej /biblioteka, ośrodki kultury, poczta, posterunek policji, straż miejska, straż pożarna, itp./, pielęgnowanie tradycji przedszkola i regionu, współpraca z Poradnią Pedagogiczno-Psychologiczną, Szkołami Podstawowymi, współpraca z instytucjami, zakładami pracy, współpraca z innymi przedszkolami miejskimi / zabawy integracyjne, konkursy itp./, spotkania ze studentami – możliwość odbycia praktyk, a także uczestnictwa grup studentów w zajęciach z dziećmi, współpraca z doradcą metodycznym.

  Integracja dzieci, rodziców, pracowników przedszkola i najbliższego otoczenia dziecka sprzyja tworzeniu atmosfery zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Wspólnie podejmowane działania powodują podnoszenie jakości pracy i sprzyjają nawiązaniu wzajemnych sympatii.

 

  Cele i zadania główne:

- zapewnienie wychowankom bezpieczeństwa i warunków do optymalnego rozwoju;

- organizowanie procesu dydaktyczno – wychowawczego, zapewniającego wszechstronny rozwój wychowanków, w tym rozwijanie  uzdolnień, zainteresowań oraz pracę wyrównawczą i przede wszystkim dobre przygotowanie do szkoły;

    - zapewnienie możliwości rozwoju wszelkich sfer aktywności wychowanków.

    - zapewnienie ścisłej współpracy z domem rodzinnym.

- przygotowanie wychowanków do życia w grupie rówieśniczej i społeczeństwie.

- ukształtowanie właściwych postaw moralnych, uświadomienie dzieciom istnienia praw i obowiązków, norm, zasad, odpowiedzialności za własne czyny.

 

  Cele i zadania szczegółowe:

    - zapewnienie odpowiedniej bazy i wyposażenia przedszkola.

- zapewnienie wykwalifikowanej kadry pedagogicznej, wsparcie rozwoju zawodowego nauczycieli.

- zapewnienie wsparcia wykwalifikowanych specjalistów: pedagog, psycholog, logopeda, terapeuta pedagogiczny, socjoterapeuta, instruktor gimnastyki korekcyjnej – współpraca z Poradnią Pedagogiczną nr 2, Centrum Ochrony Dziecka i Rodziny,

- zapewnienie możliwości rozwijania zainteresowań, upodobań, zdolności: koła zainteresowań, zajęcia dodatkowe, indywidualizacja procesów nauczania.

- zapewnienie możliwości udziału w imprezach kulturalnych w przedszkolu i poza nim: kino, teatr, galerie sztuki, konkursy plastyczne, recytatorskie itp.

- wzmacnianie więzi z najbliższym otoczenie społecznym: przedszkolnym i domem rodzinnym.

    - ujednolicenie oddziaływań wychowawczych rodzina – przedszkole.

- zapewnienie możliwości udziału rodziców w życiu przedszkola oraz angażowanie rodziców do realizacji zadań przedszkola.

- wprowadzanie dziecka w świat wartości moralnych, patriotycznych, społecznych.

- poznawanie zwyczajów, zasad, reguł obowiązujących w grupie rówieśniczej, nabywanie umiejętności przestrzegania ich.

- wzbudzanie szacunku i zrozumienia dla innego człowieka: jego inności, upodobań, religii, pracy.

- wprowadzanie w kulturę bycia – wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie.

 

   „Dziecko chce być dobre, jeśli nie umie – naucz, jeśli nie wie – wytłumacz, jeśli nie może – pomóż”.

Janusz Korczak

 

 KONCEPCJA PRACY PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO NR 56

W BIAŁYMSTOKU, NA LATA 2015 – 2016.

 

 

„Dziecko jest cudzoziemcem, nie rozumie języka, nie zna kierunku ulic, nie zna praw i zwyczajów. Potrzebny przewodnik, który grzecznie odpowie na pytania.”

                                                                                                                    Janusz Korczak  

Podstawa prawna:

Koncepcja pracy przedszkola oparta jest na celach i zadaniach zawartych w aktach prawnych: ustawie o systemie oświaty oraz aktach wykonawczych do ustawy, w tym w szczególności w podstawie programowej wychowania przedszkolnego, Statucie Przedszkola, Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U,Nr 168, poz. 1324)

Źródła opracowania koncepcji:

Punktem wyjścia do opracowania koncepcji były wymagania wobec edukacji przedszkolnej stanowiące załącznik do rozporządzenia w sprawie nadzoru pedagogicznego oraz samoocena dokonana w oparciu o obserwacje, analizę dokumentów, wywiady, ankiety, a także program wychowawczy przedszkola „Dobry, prawy, bezpieczny” oraz Miejski Program Wychowawczy.

Koncepcja pracy przedszkola:

Koncepcja pracy przedszkola nastawiona jest na wszechstronny rozwój dziecka, tak aby każdy przedszkolak poznał radość płynącą z zabawy i nauki, nauczył się nawiązywać właściwe relacje z dorosłymi i dziećmi, nauczył się doceniać, rozumieć i współdziałać z innymi (zarówno z dorosłymi jak i kolegami), przeżywać radość z  odkrywania i rozumienia otaczającego go świata, nauczył się samodzielności i zdobył nowe doświadczenia, wiedział co jest dobre a co złe, co bezpieczne a co nie.

       Już od narodzin mały człowiek podlega kształtowaniu. Na początku, dziecko w pełni jest  uzależnione od rodziców i właśnie w rodzinie rozpoczyna się długotrwały i skomplikowany proces jakim jest wychowanie. Na jego przebieg ma wpływ wiele czynników wzajemnie warunkujących się, działających w różnych powiązaniach i współzależnościach. Osobami wiodącymi, kierującymi tym procesem, są rodzice, wychowawcy i nauczyciele. Od ich aktywności, postawy, stosunku do dziecka, a również od ich wzajemnych relacji zależy prawidłowy przebieg procesu wychowania. Nie można zapomnieć, że inne czynniki takie jak, warunki bytowe, stosunki między dorosłymi w otoczeniu  dziecka, grono towarzyszy zabaw i dalszych kolegów i wiele, wiele innych elementów współczesnej rzeczywistości kształtują osobowość dziecka oraz jego sposoby zachowania i reagowania.

    Człowiek potrzebuje dla prawidłowego rozwoju grupy rówieśników. W rówieśniczej grupie nie tylko poznaje zasady, zwyczaje i reguły w niej obowiązujące ale także tworzy je. Ogromną rolę  w uświadamianiu praw, przywilejów i obowiązków ma nauczyciel – wychowawca. Jego postawa, zaangażowanie w pracę, stosunek do dziecka, umiejętność rozwiązywania konfliktów mają duże znaczenie dla kształtowania umiejętności współżycia dziecka w społeczeństwie. Wszelkie działania kierujmy w stronę by dziecko przyswajało to co dobre, właściwe, społecznie akceptowane, by tworzyło zasady, reguły służące dobru własnemu i innych.

    Dziecko jest niepowtarzalną indywidualnością z własnymi poglądami, zainteresowaniami, możliwościami, umiejętnościami. Można je kształtować, doskonalić, zmieniać ale należy je szanować. Wychowawca z roli „dyrygenta” musi przejść do roli „współtwórcy”. Musi dać dziecku możliwość zachowania własnego „ja”, stawiania pytań, proponowania, dziwienia się, rozwiązywania problemów, uczenia się od innych, uczenia innych. Dziecko mając takie możliwości doświadcza poczucia współtworzenia sytuacji, oceny tych sytuacji, konsekwencje własnego działania. Dzięki temu rośnie w nim pozytywny obraz własnej osoby i świata, jednocześnie podnosi się odpowiedzialność za siebie, za własne zachowania, czyny, stosunek do innych, bezpieczeństwo własne i innych, świadomość społeczna. W procesie kształtowania postaw moralnych głównym celem jest „autoryzowanie” nakazów, zakazów, norm postępowania. Takie wartości jak dobro, prawda, uczciwość, odpowiedzialność muszą stać się wartościami i zasadami dla samych dzieci. Dziecko w naturalny sposób przyswaja te normy, których był współtwórcą. Często narzucone (szczególnie przez dorosłych) normy i zasady wywołują bunt, sprzeciw, trudności w ich przestrzeganiu, zachowania nieakceptowane a w wyniku tego złą ocenę, nieprawidłowe relacje w grupie rówieśniczej, a nawet zły stosunek do dorosłych. Wymaga on zmiany relacji między dorosłym i dzieckiem oraz podporządkowania temu sposobowi myślenia, celów wychowawczych. Dzięki takiemu spojrzeniu wychodzimy naprzeciw problemom wychowawczym, wynikającym przede wszystkim z niewłaściwego stosunku do dzieci, którego głównym efektem jest narastająca agresja i liczne konflikty. Naszym celem jest stworzenie placówki funkcjonującej zgodnie z nowymi nurtami w pedagogice, zgodnie z potrzebami dziecka i dzisiejszego społeczeństwa. Chcemy aby nasze przedszkole ujednoliciło oddziaływania wychowawcze nauczycieli, innych pracowników przedszkola i domu rodzinnego, tak aby nasi wychowankowie tworzyli w przyszłości społeczeństwo wrażliwe, tolerancyjne, empatyczne, bogate i wrażliwe moralnie.

    Wszyscy pracownicy przedszkola: nauczyciele, obsługa, pracownicy administracji tworzą jednolity system pracy, opierający się na szacunku, wyrozumiałości, otwartości i zrozumieniu dla dziecka, jego potrzeb, rozwoju, bezpieczeństwa. Pracownicy obsługi i nauczyciele ściśle współpracują ze sobą dla dobra i prawidłowego rozwoju dziecka. Są wobec dziecka kulturalni, ciepli, serdeczni, cierpliwi i prawdomówni. Potrafią się przyznać do własnych słabości i błędów, interesują się efektami swojej pracy i doskonalą ją. Współpracują z rodzinami dzieci, interesują się ich opinią na temat własnej pracy. Wspierają się, rozumieją, mogą na siebie liczyć.

- dzieci i nauczyciele biorą czynny udział w pracach i czynnościach wykonywanych przez woźne i pomoce, znają kucharzy i interesują się ich pracą (prace porządkowe, dyżury podczas posiłków, dyżury w szatni podczas kiermaszów, akcji charytatywnych, rozpowszechniania gazetki przedszkolnej, dbają o ład i porządek w sali i szatni, poprzez naukę rozkładania i składania pościeli, odnoszenia worków do leżakowni itp. pomagają w czynnościach przygotowujących leżakowanie i jego likwidację). Wykazują szacunek, wyrażają swoją  opinię, chęć niesienia pomocy.

- woźne i pomoce biorą czynny udział w działaniach wychowawczych i dydaktycznych prowadzonych przez nauczyciela (wspierają przygotowanie i likwidację zajęć, uczestniczą w zabawach tematycznych, interesują się aktualną tematyką, biorą czynny udział w imprezach, uroczystościach, akcjach charytatywnych, wycieczkach, dzielą się własnymi pomysłami itp).

-  pracownicy kuchni znają dzieci i ich upodobania kulinarne. Interesują się efektami własnej pracy, odwiedzają poszczególne oddziały, wykazują zainteresowanie opinią dzieci na temat posiłków, opowiadają im o własnym trudzie i staraniach, wykorzystują efekty pracy dzieci w przygotowaniu posiłków (hodowla szczypiorku, rzeżuchy, kiszone ogórki, kapusta), biorą udział w zajęciach dydaktycznych bezpośrednio związanych z ich pracą – wykonywanie sałatek, kanapek, wypieki. Dzielą się przepisami na lubiane przez dzieci potrawy – współpracują z redakcją „Bajkową Gazetką”;

- członkowie rodzin dzieci (rodzice, dziadkowie, rodzeństwo) – wykazują zainteresowanie pracą przedszkola, wyrażają swoją opinię, biorą udział w zajęciach, uroczystościach, akcjach, wycieczkach, imprezach poprzez osobisty udział lub wsparcie organizacyjne, sponsoring, dzielenie się pomysłami, propozycjami, uwagami. Interesują się potrzebami przedszkola, aktywnie wspierają pracę dydaktyczną nauczycieli, terapeutyczną i wychowawczą,

Zadaniem edukacji przedszkolnej jest kształtowanie umiejętności potrzebnych dziecku do podjęcia nauki w szkole, w tym szczególnie umiejętności społecznych, odporności emocjonalnej i zwiększenie podatności na proces uczenia się pod kierunkiem dorosłego.  Sprzyja  temu pełna realizacja podstawy programowej wychowania przedszkolnego: rozpoznawanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci, diagnozowanie i analizowanie osiągnięć i zachowań dzieci z uwzględnieniem ich możliwości rozwojowych, indywidualizacja pracy z każdym dzieckiem, wspomaganie dzieci wolniej rozwijających się oraz  dzieci zdolnych, podnoszenie intensywności i skuteczności pracy wyrównawczej w celu wyrównywania szans edukacyjnych,  rozwijanie i wspieranie zainteresowań i uzdolnień dzieci poprzez ciekawą i funkcjonalną aranżację przestrzeni.

      Bardzo ważna jest również współpraca ze środowiskiem lokalnym, ponieważ przedszkole jest  integralnym elementem środowiska, w którym działa. W ramach podejmowanych działań pragniemy pozyskać Przyjaciół Przedszkola, którzy widzą i wspierają celowość i skuteczność systematycznej współpracy. Do tej pory współpraca ze środowiskiem była mocną stroną placówki. Nasze działania w  dalszym  ciągu będą zmierzały do umocnienia pozycji przedszkola w środowisku lokalnym i ogólnopolskim. Przedszkole podejmuje takie formy współpracy jak:  prezentowanie i upowszechnianie informacji o placówce, o ofercie zabaw i zajęć prowadzonych w przedszkolu na stronie internetowej,  artykuły w mediach lokalnych, redagowanie przez nauczycielki gazetki przedszkolnej, promowanie wartości wychowania przedszkolnego/dni otwarte, działania proekologiczne, imprezy prorodzinne, kulturalne, akcje charytatywne, itp.,   pozyskiwanie informacji o losach absolwentów – dzieci, które uczęszczały do przedszkola, w celu doskonalenia efektów nauczania i wychowania,  udział w konkursach organizowanych przez instytucje środowiska lokalnego i ogólnopolskiego,  wycieczki i spacery dzieci do miejsc użyteczności publicznej /biblioteka, ośrodki kultury, poczta, posterunek policji, straż miejska, straż pożarna, itp./, pielęgnowanie tradycji przedszkola i regionu, współpraca z Poradnią Pedagogiczno-Psychologiczną, Szkołami Podstawowymi,   współpraca z instytucjami, zakładami pracy, współpraca z innymi przedszkolami miejskimi / zabawy integracyjne, konkursy itp./, spotkania ze studentami – możliwość odbycia praktyk, a także uczestnictwa grup studentów w zajęciach z dziećmi, współpraca z doradcą metodycznym.

Integracja dzieci, rodziców, pracowników przedszkola i najbliższego otoczenia dziecka sprzyja tworzeniu atmosfery zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Wspólnie podejmowane działania powodują podnoszenie jakości pracy i sprzyjają nawiązaniu wzajemnych sympatii.

 

Cele i zadania główne:

-  zapewnienie wychowankom bezpieczeństwa i warunków do optymalnego     rozwoju;

-  organizowanie procesu dydaktyczno – wychowawczego, zapewniającego wszechstronny rozwój wychowanków, w tym rozwijanie uzdolnień, zainteresowań oraz pracę   wyrównawczą i przede wszystkim dobre przygotowanie do szkoły;

-   zapewnienie możliwości rozwoju wszelkich sfer aktywności wychowanków.

-   zapewnienie ścisłej współpracy z domem rodzinnym.

-  przygotowanie wychowanków do życia w grupie rówieśniczej i społeczeństwie.

-  ukształtowanie właściwych postaw moralnych, uświadomienie dzieciom istnienia praw i obowiązków, norm, zasad, odpowiedzialności za własne czyny.

 

Cele i zadania szczegółowe:

     -  zapewnienie odpowiedniej bazy i wyposażenia przedszkola.

-  zapewnienie wykwalifikowanej  kadry pedagogicznej, wsparcie rozwoju zawodowego nauczycieli.

-   zapewnienie wsparcia wykwalifikowanych specjalistów: pedagog, psycholog, logopeda, terapeuta pedagogiczny, socjoterapeuta, instruktor gimnastyki korekcyjnej – współpraca z Poradnią Pedagogiczną nr 2, Centrum Ochrony Dziecka i Rodziny,

-   zapewnienie możliwości rozwijania zainteresowań, upodobań, zdolności: koła zainteresowań, zajęcia dodatkowe, indywidualizacja  procesów nauczania.

-  zapewnienie możliwości udziału w imprezach kulturalnych w przedszkolu i poza nim: kino, teatr, galerie sztuki, konkursy plastyczne, recytatorskie itp.

-  wzmacnianie więzi z najbliższym otoczenie społecznym: przedszkolnym i    domem rodzinnym.

     -  ujednolicenie oddziaływań wychowawczych rodzina – przedszkole.

-  zapewnienie możliwości udziału rodziców w życiu przedszkola oraz angażowanie rodziców do realizacji zadań przedszkola.

-  wprowadzanie dziecka w świat wartości moralnych, patriotycznych, społecznych.

-  poznawanie zwyczajów, zasad, reguł obowiązujących w grupie rówieśniczej,   nabywanie umiejętności przestrzegania ich.

-  wzbudzanie szacunku i zrozumienia dla innego człowieka: jego inności, upodobań, religii, pracy.

-  wprowadzanie w kulturę bycia – wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie.

 

„Dziecko chce być dobre, jeśli nie umie – naucz, jeśli nie wie – wytłumacz, jeśli nie może – pomóż”.

                                           Janusz Korczak

 

 

 

 

 

 


 

 

KONCEPCJA PRACY PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO NR 56 W BIAŁYMSTOKU NA LATA 2013 – 2014.

 

 

Dziecko jest cudzoziemcem, nie rozumie języka, nie zna kierunku ulic, nie zna praw i zwyczajów. Potrzebny przewodnik, który grzecznie odpowie na pytania.

                                                                                                                    Janusz Korczak  

Podstawa prawna:

Koncepcja pracy przedszkola oparta jest na celach i zadaniach zawartych w aktach prawnych: ustawie o systemie oświaty oraz aktach wykonawczych do ustawy, w tym w szczególności w podstawie programowej wychowania przedszkolnego, Statucie Przedszkola, Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U,Nr 168, poz. 1324)
 

Źródła opracowania koncepcji:


Punktem wyjścia do opracowania koncepcji były wymagania wobec edukacji przedszkolnej stanowiące załącznik do rozporządzenia w sprawie nadzoru pedagogicznego oraz samoocena dokonana w oparciu o obserwacje, analizę dokumentów, wywiady, ankiety, a także program wychowawczy przedszkola „Dobry, prawy, bezpieczny”.

Koncepcja pracy przedszkola:

Koncepcja pracy przedszkola nastawiona jest na wszechstronny rozwój dziecka, tak aby każdy przedszkolak poznał radość płynącą z zabawy i nauki, nauczył się nawiązywać właściwe relacje z dorosłymi i dziećmi, nauczył się doceniać, rozumieć i współdziałać z innymi (zarówno z dorosłymi jak i kolegami), przeżywać radość z  odkrywania i rozumienia otaczającego go świata, nauczył się samodzielności i zdobył nowe doświadczenia, wiedział co jest dobre a co złe, co bezpieczne a co nie.

       Już od narodzin mały człowiek podlega kształtowaniu. Na początku, dziecko w pełni jest  uzależnione od rodziców i właśnie w rodzinie rozpoczyna się długotrwały i skomplikowany proces jakim jest wychowanie. Na jego przebieg ma wpływ wiele czynników wzajemnie warunkujących się, działających w różnych powiązaniach i współzależnościach. Osobami wiodącymi, kierującymi tym procesem, są rodzice, wychowawcy i nauczyciele. Od ich aktywności, postawy, stosunku do dziecka, a również od ich wzajemnych relacji zależy prawidłowy przebieg procesu wychowania. Nie można zapomnieć, że inne czynniki takie jak, warunki bytowe, stosunki między dorosłymi w otoczeniu  dziecka, grono towarzyszy zabaw i dalszych kolegów i wiele, wiele innych elementów współczesnej rzeczywistości kształtują osobowość dziecka oraz jego sposoby zachowania i reagowania.

    Człowiek potrzebuje dla prawidłowego rozwoju grupy rówieśników. W rówieśniczej grupie nie tylko poznaje zasady, zwyczaje i reguły w niej obowiązujące ale także tworzy je. Ogromną rolę  w uświadamianiu praw, przywilejów i obowiązków ma nauczyciel – wychowawca. Jego postawa, zaangażowanie w pracę, stosunek do dziecka, umiejętność rozwiązywania konfliktów mają duże znaczenie dla kształtowania umiejętności współżycia dziecka w społeczeństwie. Wszelkie działania kierujmy w stronę by dziecko przyswajało to co dobre, właściwe, społecznie akceptowane, by tworzyło zasady, reguły służące dobru własnemu i innych.

    Dziecko jest niepowtarzalną indywidualnością z własnymi poglądami, zainteresowaniami, możliwościami, umiejętnościami. Można je kształtować, doskonalić, zmieniać ale należy je szanować. Wychowawca z roli „dyrygenta” musi przejść do roli „współtwórcy”. Musi dać dziecku możliwość zachowania własnego „ja”, stawiania pytań, proponowania, dziwienia się, rozwiązywania problemów, uczenia się od innych, uczenia innych. Dziecko mając takie możliwości doświadcza poczucia współtworzenia sytuacji, oceny tych sytuacji, konsekwencje własnego działania. Dzięki temu rośnie w nim pozytywny obraz własnej osoby i świata, jednocześnie podnosi się odpowiedzialność za siebie, za własne zachowania, czyny, stosunek do innych, bezpieczeństwo własne i innych, świadomość społeczna. W procesie kształtowania postaw moralnych głównym celem jest „autoryzowanie” nakazów, zakazów, norm postępowania. Takie wartości jak dobro, prawda, uczciwość, odpowiedzialność muszą stać się wartościami i zasadami dla samych dzieci. Dziecko w naturalny sposób przyswaja te normy, których był współtwórcą. Często narzucone (szczególnie przez dorosłych) normy i zasady wywołują bunt, sprzeciw, trudności w ich przestrzeganiu, zachowania nieakceptowane a w wyniku tego złą ocenę, nieprawidłowe relacje w grupie rówieśniczej, a nawet zły stosunek do dorosłych. Wymaga on zmiany relacji między dorosłym i dzieckiem oraz podporządkowania temu sposobowi myślenia, celów wychowawczych. Dzięki takiemu spojrzeniu wychodzimy naprzeciw problemom wychowawczym, wynikającym przede wszystkim z niewłaściwego stosunku do dzieci, którego głównym efektem jest narastająca agresja i liczne konflikty. Naszym celem jest stworzenie placówki funkcjonującej zgodnie z nowymi nurtami w pedagogice, zgodnie z potrzebami dziecka i dzisiejszego społeczeństwa. Chcemy aby nasze przedszkole ujednoliciło oddziaływania wychowawcze nauczycieli, innych pracowników przedszkola i domu rodzinnego, tak aby nasi wychowankowie tworzyli w przyszłości społeczeństwo wrażliwe, tolerancyjne, empatyczne, bogate i wrażliwe moralnie.

 

    Wszyscy pracownicy przedszkola: nauczyciele, obsługa, pracownicy administracji tworzą jednolity system pracy, opierający się na szacunku, wyrozumiałości, otwartości i zrozumieniu dla dziecka, jego potrzeb, rozwoju, bezpieczeństwa. Pracownicy obsługi i nauczyciele ściśle współpracują ze sobą dla dobra i prawidłowego rozwoju dziecka. Są wobec dziecka kulturalni, ciepli, serdeczni, cierpliwi i prawdomówni. Potrafią się przyznać do własnych słabości i błędów, interesują się efektami swojej pracy i doskonalą ją. Współpracują z rodzinami dzieci, interesują się ich opinią na temat własnej pracy. Wspierają się , rozumieją, mogą na siebie liczyć.

- dzieci i nauczyciele biorą czynny udział w pracach i czynnościach wykonywanych przez woźne i pomoce, znają kucharzy i interesują się ich pracą ( prace porządkowe, dyżury podczas posiłków, dyżury w szatni podczas kiermaszów, akcji charytatywnych, rozpowszechniania gazetki przedszkolnej, dbają o ład i porządek w sali i szatni, poprzez naukę rozkładania i składania pościeli, odnoszenia worków do leżakowni itp. pomagają w czynnościach przygotowujących leżakowanie i jego likwidację). Wykazują szacunek, wyrażają swoją  opinię, chęć niesienia pomocy.

- woźne i pomoce biorą czynny udział w działaniach wychowawczych i dydaktycznych prowadzonych przez nauczyciela (wspierają przygotowanie i likwidację zajęć, uczestniczą w zabawach tematycznych, interesują się aktualną tematyką, biorą czynny udział w imprezach, uroczystościach, akcjach charytatywnych, wycieczkach, dzielą się własnymi pomysłami itp. ).

-  pracownicy kuchni znają dzieci i ich upodobania kulinarne. Interesują się efektami własnej pracy, odwiedzają poszczególne oddziały, wykazują zainteresowanie opinią dzieci na temat posiłków, opowiadają im o własnym trudzie i staraniach, wykorzystują efekty pracy dzieci w przygotowaniu posiłków (hodowla szczypiorku, rzeżuchy, kiszone ogórki, kapusta), biorą udział w zajęciach dydaktycznych bezpośrednio związanych z ich pracą – wykonywanie sałatek, kanapek, wypieki. Dzielą się przepisami na lubiane przez dzieci potrawy – współpracują z redakcją „Bajkową Gazetką”;

- członkowie rodzin dzieci (rodzice, dziadkowie, rodzeństwo) – wykazują zainteresowanie pracą przedszkola, wyrażają swoją opinię, biorą udział w zajęciach, uroczystościach, akcjach, wycieczkach, imprezach poprzez osobisty udział lub wsparcie organizacyjne, sponsoring, dzielenie się pomysłami, propozycjami, uwagami. Interesują się potrzebami przedszkola, aktywnie wspierają pracę dydaktyczną nauczycieli, terapeutyczną i wychowawczą,

 

Cele i zadania główne:

-         zapewnienie wychowankom bezpieczeństwa i warunków do optymalnego rozwoju;

-         organizowanie procesu dydaktyczno – wychowawczego, zapewniającego wszechstronny rozwój wychowanków, w tym rozwijanie uzdolnień, zainteresowań oraz pracę   wyrównawczą i przede wszystkim dobre przygotowanie do szkoły;

-         zapewnienie możliwości rozwoju wszelkich sfer aktywności wychowanków.

-         zapewnienie ścisłej współpracy z domem rodzinnym.

-         przygotowanie wychowanków do życia w grupie rówieśniczej i społeczeństwie.

-         ukształtowanie właściwych postaw moralnych, uświadomienie dzieciom istnienia praw i obowiązków, norm, zasad, odpowiedzialności za własne czyny.

 

Cele i zadania szczegółowe:

-         zapewnienie odpowiedniej bazy i wyposażenia przedszkola.

-         zapewnienie wykwalifikowanej  kadry pedagogicznej, wsparcie rozwoju zawodowego nauczycieli.

-         zapewnienie wsparcia wykwalifikowanych specjalistów: pedagog, psycholog, logopeda, terapeuta pedagogiczny, socjoterapeuta, instruktor gimnastyki korekcyjnej – współpraca z Poradnią Pedagogiczną nr 2, Centrum Ochrony Dziecka i Rodziny

-         zapewnienie możliwości rozwijania zainteresowań, upodobań, zdolności: koła zainteresowań, zajęcia dodatkowe, indywidualizacja procesów nauczania.

-         zapewnienie możliwości udziału w imprezach kulturalnych w przedszkolu i poza nim: kino, teatr, galerie sztuki, konkursy plastyczne, recytatorskie itp.

-         wzmacnianie więzi z najbliższym otoczenie społecznym: przedszkolnym i domem rodzinnym.

-         ujednolicenie oddziaływań wychowawczych rodzina – przedszkole.

-         zapewnienie możliwości udziału rodziców w życiu przedszkola oraz angażowanie rodziców do realizacji zadań przedszkola.

-         wprowadzanie dziecka w świat wartości moralnych, patriotycznych, społecznych.

-         poznawanie zwyczajów, zasad, reguł obowiązujących w grupie rówieśniczej – nabywanie umiejętności przestrzegania ich.

-         wzbudzanie szacunku i zrozumienia dla innego człowieka: jego inności, upodobań, religii, pracy.

-         wprowadzanie w kulturę bycia – wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie.